Ben uyurken gitmişsin
Bir akşam vakti
Aynaya bakınca anladım
Dudaklarımdaki dudak izlerinden
Ben uyurken gitmişsin
Başımın ucunda bıraktığın resmin
Ve yatağımda hala
Sıcak duran yerinden belli
Ben uyurken gitmişsin
Sana, her buluştuğumuzda
Aldığım ve kuruttuğun gülleri
Odaya savurmandan belli
Ben uyurken gitmişsin
Bana dokunmandan
Giderken yüzümü gözyaşlarınla
Yıkamandan belli
Ben uyurken gitmişsin
Ne çıkar ki bilsem nerden belli olduğu
Gitmişsin işte hiç düşünmeden
Yanlış bir zaman yanlış bir şekilde
Ben uyurken gitmişsin
Bırakıp beni korkular içinde
Haklısın belki gitmekti tek çözüm
Ama
aşkım giderken
Beni almayı
Unutmuşsun
20.47 Mersin 12.11.07’