Aşk Şiirleri

Gözlerim daldı yine en uzaklara
İçim parçalanıyor annem bil istedim
Yüreğimde avuç avuç gözyaşlarım var
İçim okyanusa döndü ANNEM bil istedim.

Bilmezdim hayat bu kadar acı
Neden yakar içimi yokluğunun telaşı
Sinemde yer yaptı kocaman bir acı
Dayanamıyorum artık bil istedim annem

Toz pembe olan hayat siyaha döndü
Yaşam sevincim içime umutsuzca gömüldü
Yaktığım ışıklarım birer birer yanıp söndü
Karanlıkta yalnızım bil istedim annem

Oysa ne de huzurluydum yanında,
Sıcacık öpücüğün hep hazırdı yanağımda
Arar oldum şefkatini yana yana, arar da
Bulamadım huzurumu bil istedim annem

Güzel gözlerine bakarken dalardım
Huzuru mutluluğu kucağında arardım
Tepe takla oldum rengim soldu sarardım
Geliversem kollarına sevinirdim annem...
Bil istedim ben hep seninim ANNEM