Vedayı sen istedin
defalarca geldin
en sonunda,
son vedanı yaptın
ve çekip gittin!..
aşkımı çarmıha gerdin
dar ağacı
aşkımın ölüm
fermanı oldu...
aşkım çarmıha gerilirken
bedenim hissiz
ışığım söndü
ruhum öldü
ben sana soldum ...
aşkımı çarmıha gererken
bana sormadın !..
sen istedin
çekip gitmeyi
her gidişinle
kalbime
büyük çentikler atarak
son gidişin
beynimden vurdu
kalbimi yaraladı
kendi ellerinle
aşkı bitirdin!..
aşk sandığım şey
buzdağıymış meğer
ölümün son nefesini
daragacinda iken hissettim..
darağacım ölümümdü!..
sordular
son arzun ne diye
buğulu gözlerine baktım
sustum... sustum...
canlı canlı gömülmek
isteğim değildi
cezamı kesmişlerdi
idam fermanım verilerek
bana söz düşmedi
ne diyebilirdim ki
cezam kesilmişti ölüşüme!..
benim adıma karar
verilmiş
kalem kırılmıştı
sustum... sustum...
sustum...
sadece idam fermanıma
razı oldum
boyun eğdim
idam fermanım gece
yarısını geçmişti
son nefesim yetmedi
öldüm sen diyerek!..
yasaklıyım sana
04.05.2010-24.00