Büyük lâflar gelmiyor içimden,
Büyük lâflardan değildi
aşkımız;
Yeşil çayırlardandı, ağaç diplerindendi,
Denizin mavisinden, havanın kokusundan...
Ellerimizle değerdik; ılık,
Daraldıkça solurduk,
Öyle bir şeydi...
Çocuksu bir şımarışla kaybederdik isteyerek
Ve sevinirdik bulunca.
Gel de anlat şimdi Boğaz vapurlarına
'Yağmur' de, 'çamur' de,
'O uzaklarda' de,
Kem-küm et gel de...
Ünal Beşkese (1962)