Aşk Şiirleri

Geçen gün işten eve dönerken,genellikle kitap
okuduğum halde o gün canım kitap okumak istemedi
ve bende camdan dışarı bakmaya başladım, aslında
gördüklerim hep aynıydı,tanıdık evler,tanıdık
ağaçlar ve dükkanlar...sonra birden yoldan gecen
araçların içine bakmaya başladım.Aslında onlarda
tanıdıktı aracın içindeki insanlar genellikle
yola bakıyorlardı ve birden bir şey fark ettim.
Yanımdan
geçen araçların içindeki insanların çoğu sadece
dışarıya bakıyordu, şoför koltuğunda oturan adam
sola bakarken yanındaki kadın da sağa bakıyordu,
arka koltukta da, ya çocuk ya da eşyalar oluyordu
ve bu insanların yaşları orta yaş civarıydı yani
evliydiler ya da uzun süredir birlikteydiler, diğer
taraftan birbirlerine bakarak ve konuşarak seyahat
edenlerin ise ya flört eden ya da nişanlı belki de
yeni evli çiftler olduğu anlaşılıyordu. İşte o an
kafamda bir şimşek çaktı ve o günden sonra kitap okumayı
bırakıp hep yolda yanımdan geçenlere bakarak tahmin
etmeye çalıştım, kimler evli ya da uzun süreli beraberlik
yaşıyor, kimler daha işin başında. Lütfen sizde yoldayken
bir bakın, seyahat ederken önüne ya da camdan dışarı
bakarak gidenlerin çoğu evli, ama konuşarak ve birbirlerine
bakarak gidenlerin çoğu bekar ve işin daha çok başında.
O zaman anladım ki, aşkı evlilik öldürmüyor aşkı uzun
süreli beraberlikler ve yaşanan monoton heyecansız
birliktelikler öldürüyor, işte o zaman kendi beraberliğime
dışarıdan bakmaya çalıştım ve ne gördüm dersiniz. Hayatın
akışına kapılmış, evden işe, işten eve koşuşturan,
hayatında yeni hiç bir heyecanı olmayan ve çok uzun
süredir gerçekten dolu dolu sohbet etmeyen, sadece
çocuktan, işten ve sıkıntılardan konuşan, akşam
yemekten sonra televizyon karşısına geçen ve kanepede
(ayrı ayrı kanepelerde) uzanan bir çift gördüm. O gün
kapıldığım dehşeti anlatmam oldukça güç, bize ne olmuştu
, her şeyi unuttuğumuz, beraber olabilmek için bütün
zorluklarına katlandığımız beraberliğimize ne olmuştu?
Yaşadığımız heyecan nereye gitmişti? Nasıl bitmişti
ve biz farkına varamamıştık? Sonra çevreme baktım ve
diğer çiftlerinde bizim gibi olduğunu gördüm.İşin komik
yanı insanlar bu hale gelirken, fark etmiyorlardı ve
başkasının hayatının bu hale geldiğini anlattığınızda "
vah vah" diyorlardı, oysa onlarda aynı durumdaydılar,
sadece öyle bir şey yokmuş gibi davranıyorlardı. Herkes
bir başkasının hayatına imrenir, İnternet te chatleşerek
kaybettiği bu heyecanı bulmaya çalışır bir hale gelmişti
. Birden eşimin de evdeyken çoğu zaman nete girdiğini fark
ettim,ve gördüm ki ben onu ve aynı şekilde o beni sadece
eşi olarak görmeye başlamıştı, işte o gün bu gidişe bir
dur demeye karar verdim. Ama ne yapabilirdim, bununla
ilgili dergilerde pek çok yazı olduğunu fark ettim,
itiraf etmeliyim yapılan önerilerin pek çoğu uygulamada
problem olan maddelerdi, ayrıca onları yaparsam
başkasının elbisesini giymiş gibi olacaktım,ben kendi
çözümlerimi bulmak istiyordum. Onlarında verdiği öğütleri
baz alarak,oturdum ve kendimce bir acil durum planı
çıkardım ve uygulamaya başladım. Öncelikle eşimle birlikte
çocuğumuz olmadan baş başa yemeğe çıktık, itiraf ediyorum
ilk denememiz biraz zor oldu, çünkü eskisi gibi konuşacak
konu bolluğu yoktu, işten güçten ve çocuktan bahsetmemeye
karar vermiştik, evde daha az tv seyretmeye onun yerine
müzik eşliğinde sohbetler yapmaya başladık ve en önemlisi
birbirimize karşı çok açık olduk, sohbetten sıkılan
bunu diğerini kırmadan söylüyordu, aramızda zorlama
olmamasına dikkat ettik. Baş başa sinemaya gittik ve
bunu yıllar sonra yaptığımızı fark ettik, birbirimize
telefondan mesajlar çektik, içimizden geldiği an ve
geldiği gibi olmasına özen gösterdik ve birbirimiz
için kendimize özen gösterdik, hafta sonları ben
eşofmanlarımı üzerimden çıkardım, daha özenli giyindim,
tıpkı flört ederken eşimin beni ziyarete geldiği
günlerdeki gibi, eşimde hafta sonları tıraş oldu, daha
özenli giyindi, deniz kıyısında hafta sonu yürüyüşleri
yaptık,pamuk helva yedik ve sohbet ettik. Kısacası,
eşimi sadece eşim olarak değil, sevdiğimiz insan olarak
görmeyi ve onu yeniden sevmeyi öğrendim, bu gün ondan
bir gün ayrı kalsam, eşimi yeniden özlüyorum, onunla küçük
kaçamaklar yapmayı dört gözle bekliyorum ve artık eşim
internette chat yapacaksa benimde yanında olmamı istiyor
ve nete çok daha az giriyor .Bunları niye yazdığıma gelince
, hiç bir şey için geç olmadığını düşünüyorum, birlikte
olduğumuz kişinin değerini onu kaybetmeden fark etmeliyiz
diye düşünüyorum ve kendimizi hayatın akışına kaptırıp
sevdiklerimizi ihmal etmeyelim