.
.
zaman acımasız, amansız ve dolaşık
aşkı zamana nakşeder yürekten aşık
.
.
.
hüzne ne hacet be adam sen de
ödenirmiş bedelleri sevdanın
ağlamakla bitmez hasret, gül sen de
zaman ateş olmuş yanar her ânın
sen heves değil nefessin bana
lehim tutmaz bu yürek açıldı sana
razı olmam aramızda perde olana
esmiyor sensiz rüzgar tadı yok günün
esmesin dağıtmasın kokunu ele
matemini götürmesin bülbülün güle
tatmasam da seni görmesem bile
izinde, kaybolurum bu sürgünün
iki ıstırap, aynı kalıpta erir
matem bile birlikte mutluluk verir
mazide atide hep yâri görür
aşkın koru, içindeymiş yangının
şahit olsun gökler yıkılsın perde
kepaze ayrılıklar tünemiş serde
ıssız gönüllerde susuz çöllerde
mimoza çiçekleri açar sol yanın
Tamer TAŞ 29 MART 2012