Alev topuna dönmüş kavrum kavrum kavrulur
Açılsa su yanacak, açılmasa da kendi
Kırık bir yelkenliyle dalgalarda savrulur
Karanlık bastırdıkça umutları tükendi.
Rüzgarın hainliği korkutmuş ki gözleri
Yalnızlar rıhtımına demirlenmiş gemisi
Duygu dokunmasına takıldıkça sözleri
Kimi yaş olur akar, şiir olur kimisi
Yalnızlar rıhtımını öfkeye pazar etmiş
Yelken açmış ürktüğü sevda iklimlerine
Sisin gizemliğine aldanıp nazar etmiş
Göklerdeki hilali hedef seçmiş kendine
Yere bakmadan yürü kızıla dönmüş yolda
Aşk bütün acılardan oluşmuş bir bileşke
İçe düşmesin yaşlar, evde, iş de, okul da
Konuşabilsek keşke, ağlayabilsek keşke
Yaşamak acılara karşı çığlık atmadan
Her türlü zorluklara karşı dikçe yaşamak
Duygusal gözyaşına sahtelikler katmadan
Aşk denilen deryada sevildikçe yaşamak
İbrahim COŞAR