Aşka susamış gönlü,
Aşk şarabı içti sırlı bir elden
Artık ne gelirdi elden dilden
Bir hoş oldu da yüreği,
Sormadı hiç hangi ülkeden
Hangi iklimin seherinden
Eline aldı yüreğini,
Sardı sarmaladı
Hiç bilmeden görmeden
Belli ki çok sevmişti,
Sığınacak bir kalp arıyordu sanki
Kovsa da artık gitmiyordu gönül köşkünden,
Gönlünün tek adresiydi
Görmüyordu gözleri ondan b
aşka birini,
Sağır olmuştu da kulakları, duymuyordu b
aşka sesleri,
Yüreğinde ki yangın,
Dinmiyordu bir türlü, bütün çabalara rağmen
,
Aşk ateşi sönmezdi sönmeyecekti elbette,
Çünkü
aşkın bir adı ateşti,
Yıldız Özcan
Kategoriler
