Dalgaların;adını yazdığım kumsalı savururken,
Yazıyordum sana..
Adın ezberimdeyken,unutmak fiiline gebe kalan,
Bir kadının karnındaki çocuktu artık..
U/mutluyduk..
Kısır bir
aşkın doğuracağı çocukları sevmeye hazırdık,
Biz olmayı bu kadar becermişken,
Kimsesizliklerin kapımıza dayandığı bir geceydi.
Seviyordum,
Göz yaşımı öpen anlamsız bir ünlemdi,
Dudaklarımı kavrarken dili,
Teriyle sevişirdi tenim..
Yıldızların gecenin koynunda uyuması aydınlatırken geceyi,
Yağmurun gök kuşağıyla dansına eşlik eden,
Yüreğimin ahmakçıl bir ezgisi vardı,
Seviyordu,
Ellerine en çok yakışan avucumun ona geçen sıcaklığıydı..
Yalnızdık / yanlış dık..
Bir çok kez kaybolmuştu benliğimiz,
Biz olmayı ararken kalbimizde..
Seviyorduk.
Yalnızlığın en yalını haline bürünmüşken biz,
Üvey evlatlara sahipti bedenimiz..
Evet
aşk diyorlardı bize,
Benim görünmeyen gamzelerime,senin apansız terkedişlerine..
Ben (
Aşktı/m)
O (
Aşkt/ı)
Biz (
Aşktı/k..)
Elif YıLmaz
Kategoriler
