Bu dünyada duyduğum o ilk sesin sahibi,
Bahçesinde yeşertti taze açan gül gibi...
Hayal ettim cemalin, arzuladım görmeyi,
Aşkıyla yaktı beni lal olmuş bülbül gibi...
Gözyaşıma bakmadı diyar, diyar savurdu,
O'nun
Aşkı bir b
aşka, ta özümü kavurdu...
Sevdiğini bilseydim bin can bile verirdim,
Kavrulan bu yüreğim ancak öyle soğurdu...
Şahan bulmuş bir defa değişmeyen
aşkını,
Ne gül ister ne gonca, gönlüm O'nun düşkünü...
Kuru bir çalı dibi yeter de artar bile,
Yalnız O'na ayırdım aciz gönül köşkünü...
MEHMET ŞAHAN
20.11.2011-İSTANBUL