AŞKIN DİVANESİ
Had'de ‘ mim '
Ahde ‘vefa'
Cana ‘minnet' eyledim...
Hû çekerek aslıma,
Elde bâde
Dilde leylâ
Düştüm yollara...
Zikrettim,
Adının gönül lügatinde ilmini
Tercümesi bozuk bir dilin hikmetini
Yersiz kanayan heybetli gözleri
Aşka asla yemin yere küllenmeyeni
Bir bilsen sevgili,
Bir anlayabilsen sermestliğimi...
Aslından özüne derkenar olanı
Ömründen ömür firar edeni
Sudan uzak kalanı
Susuz huzursuz olanı
Nefse asi duranı
Kulağı kör olanı
Dili sağır olanı
Ayniyle eyledim temaşa;
Sebebi ezelden bellolanı;
"Kâinatın aynasıyım
Mademki ben bir insanım"
Düştük zira
Aşkın cengine,
Sevdanın rengine,
Hayalin zevkine,
Hakikatin ehline,
Hakk'ın tevekkülüne...
Had'de ‘ mim' eyledim
Dal gibi büküldüm...