(....
aşk ölmeden önce)
ne geceleri tükettim
düşlerinin koynunda
sen hep yastığımdın, başucumda
okuduğum sevda hikayeleri
seyrettiğim
aşk filmleri
devede pire gibiydi
sana öylesine tutkun, öylesine yaralıydım
yüreğinin kapısını açıp
beni fırlattığın gün
bulamadım kendimi
sen olmuştu tüm hücrelerim
gülüşüne hizmetçi ellerim ayaklarım
dünyada bir sen vardın, birde sen
(
aşk öldükten sonra...)
bir nefes kadar yakındın
elini tutacak kadar
ve
özlemin bir kordan farksızdı
bakamadım gözlerine
bir türlü bakamadım
dokunamadım tenine
konuşuyorduk havadan sudan
ne kadar çok uzaktık muhabbetten
bumuydu
aşkın elliikinci gece duası
bir ara yanlışlıkla eline dokundu
kırılası ellerim
işte yaşam bu, yaşam bu dedim
yokluğunu kabullenen asi ruhuma
suç işlemiş çocuk gibi çektim ellerimi
hapsettim ceplerime
gözlerim yusuf'tu
ellerimde yusuf
o yüzden midir bilmem
sabaha kadar nurlar yağdı odama
hayatımda ilk kez
belkide son kez
mahkum edecektim cismimi irem bağlarına
anahtarını atacaktım arzu ırmağına
veda edecektim
dünya tatlısı denilen
zehirli elmaya
19 aralık 2010/nilgün kurt
Kategoriler
