Bir çocuk vardı..
Bir zamanlar yüreği güneş gibi..
Kalbi su gibi...
Yüreği güneş gibi
Karanlıklara gömülmüş...
Yürekleri aydınlatırdı...
Kalbi su gibi...
Kurumuş kalpleri sulardı..
Kandırıp sokaklara düşürdüler..
İlk önce yüreğini kararttılar,
Kalbini kuruttular,
Gözlerine cam taktılar,
Herşeyi ile sahteydi..
İsmi artık...
Aşkı sokaklara düşürdüler..
Sokak başlarında gözleri
Aglamaklı...
İki çift yalana kurban edildi..
O mahsum çocuk...
Aşk,mahsum bir çocuktu..
Saf yüreğinin ve temiz kalpliliğinin
Kurbanı oldu...
21.03.2010
Serhad Agiri