Bilmeden mi girdik bu yola,yoksa bile bile lades miydi yaptığımız?...Yüreğe düşen sevda alevlerinin yaktığı kadar yanar mıydı bir insanın kalbi? Düştüğünde kalkabilecek mecali bulabilecek miydi kendinde?
Yaşadığın kadar vardın aslında..Sen! Sen bende çoktaan ölmeliydin oysa..Ne çok uzadı bu hikaye değil mi?..Silemiyoruz belki ama karalayamayız da...
Korku muydu yürekteki
aşka hükmeden,yoksa kalbinin esir aldığı yüreğim miydi beni terkeden...Ardına bakmadan yürümek,bu derin sevdayı bir hiç sayıp macali kalmayan ayaklarınla ezebilmek miydi asıl güç?...
Güç
aşktadır!
Aşkın gücüdür yolu aydınlıklara ya da kör karanlıklara sürükleyen!
Aşkın gücüdür aslında seni ona hapseden..Ve yine
aşkın gücüdür kalemimden kağıtlara dökülen...