Yağmurların dövdüğü toprak lirik bir hüzün kokuyor
Göz bebeklerinde s/ağır umutların hazin öyküsü
Buruk duygularının hengamesinde boğulurken
K/adın
A
D
I
N'ın
Dalıp gitti yosun gözleri
Son nisan yağmurlarıydı camlarında buğulanan
Saymamıştı ki kaçıncı bahardı bu
Âşk'ın hâr deryasında
Elinde avuncunda
Ne varsa
Yitirdiği
Şimdi dedi şimdi
Nisan yağmurlarının
Şifalı sularıyla gusül eyleyip
Giyinsem baharların tüm yeşil renklerini
Iskaladığım mutlulukları geri verir mi bana hayat
Boğazında birikti kelimeler
Ama dedi
Ama
O kadar çok yorgunum ki
Yâr yarası umutlarımı hayallerle kandırıp
Sol yanımı iki yüzlü bir sevda ile avutmaktan
Hayat işte
Dedi
Hayat
Kader'in kestiği yerden
Yaka paça atar
Mavzer karası yalnızlıklar rıhtımına
Sonra,
Deli bir tufanı kuşandı ağrılarına
Sırattan âlev bir kor'u çekti âh/ına
V
E
Bu akşam
K/adı/n,
A
D
I
Nın
lirik bir hüzün kokuyordu göz yaşlarının dövdüğü yüzü!...
Gönül Aydemir Adıgüzel.
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz