Aşk ervahlar âleminde başlar kimse fark etmez
Şair mısra dokuyorken deryadır asla bitmez
Kimi yazar şiirini kapalı bilmecedir
Kimi açık açık söyler, ay doğmuş bir gecedir
Hiç bilemeyiz gönüller
aşkı nasıl algılar
Hem güldürür hem ağlatır hepsi güzel bulgular
Âşık kalbi ölümsüzdür, göçüp gitse de cismen
Asırlarca yaşar elbet, seven gönülde ismen
Aşk sağanak yağmur olur; fırtınalar, boranlar
Estirip toz eder canı, bunu anlayan anlar
Bir zelzele olmaktadır görülmeyen cinsinden
Bu zelzele yıkıp geçer cininden ve insinden
Aşk gönlünü ey sevgili görmeden yâr'a bağlar
Aşk faniyi ölümsüze pervane eder çağlar
Gül; dalındaki bülbülü ağlatır zarı zarı
Aşkını kor boynu bükük; viran eder gülzarı
"Gel gör beni.." diyen ozan gözünde belirecek
Hakk
aşkıyla dolduğun gün âlemler delirecek
"Gidiyorum gündüz gece.." diyen aşık Veysel'in
Geçemez kimse önüne kalbinden akan selin
Bir İbrahim Ethem var ki Mecnun olup da yanan
Yüreğindeki
aşk ile zikr edip Rabbi anan
Ey sevgili bu garibi yakarken ateşinle
Esir alıp, mahkûm ettin sönmeyen güneşinle
İnce ince akar dere,
aşkla doğa süslenir
Yuvarlanan kaya bile ALLAH diye seslenir
Bir gün Hakka kavuşursam ,işte o gün mutluyum
Cemalini görmek için gönülden umutluyum
NİLÜFER SARP_____________OCAK.2012
Kategoriler
