Kimbilir kaçıncı hasretine uyanıyorum yine.
Kaçıncı kez sana yol alıyorum yine, sayamıyorum.
Bulut bulut oluyorum aklıma gelişlerinde ,
Yağdı yağacak hasretlerim dokunulsa.
Özlüyorum..
Rüzğar değiyor tenime usul usul ,
Sonra ellerin geliyor aklıma,
Nasıl da eserlerdi yüzümde ılık ılık.
Şimdi , her nefes alışlarımda senle doluyor hayatım.
Ve , nefesimi vermeyi unutturuyorum kendime.
Nasıl unutturmayayım ki ;
Yaşamayı seçiyorken seni her damlasında
Aşk'ın.
Leylim leylim Leyla oluyorum sonrasında,
Dilimde hep aynı hasret şarkısı takılı.
"Ne olur al beni, Götür gittiğin yere.."
Acaba benim kadar içten söyleyebiliyormudur ki ?
Duraksıyorum bi an sevmek güzelmiş diyorum.
Sen oluyor her gülüşümün nedeni birden.
Gözlerini seviyorum yeşilini , sıcaklığını.
Ölçüsüz oluyorum sana olan hayallerimde.
Ölçüsüz kalıyorum dökülürken kelimelerim satırlara.
Özlüyorum..
Hiç kimsenin anlayamayacağı bir dille sesleniyorum,
Kimsenin yaşayamayacağı kadar farklı yaşıyorken sana.
-Mükemmel sesi ile şiirime can veren Asyam1974 e çok teşekkür ederim-