Nefesimde ay kırıntıları
yüzüm gözüm geceye bulanmış
avuçlarımda nöbet geçiriyor tenin
kahpe düşler sızlayan gözlere gölge...
Kirli ve yorgun zamanların biriydi
griye dökülmüş anılar
telaşla dolandı odamın duvarlarında
senli zamanları ayıkladım içlerinden
gelgitler içinde akıl sağnakları
yüreğimin rafları kırık ve tozlu
yoksa...yoksa değilmiydin dudağımın tuzu...
Bıraktığın birikintilerde
üstü başı çerçöp bir kalp atışı
iki yakası bir araya gelmeyen
devrik cümlelerin esaretinde sözler....
Durup dururken duraksadım
zamanın kırıldığı bir noktada
kırılıp kalan hayaller sapladım yüreğime
avuçlarımda kanadı her bir parça....
yine avaz bir çıplaklık...
yine ayaz bir yalnızlık....
Düşlerim çiseliyor kurumuş anılara
uzakta sisler arasında kalan
her yerinde kıvılcım
her yerinde talan....
tenime parmak izin
nefesime gölgen düşüyor
bütün kelimeleri yaktım
gözlerim sana susuyor....
buz yanığı bir mısra dökülüyor kalemden
şimdi nereye karalasam birkaç hece
kelimelerini kaybetmiş bir kitap gibi
can çekişiyor sayfalar....
tut ki bir yangın sabahı düştün aklıma
tut ki yıldızların hiç parlamadığı bir geceydi
tut ki yarım kalmıştı şiirler
renkler sağır
sesler hep beyazdı
içinden çıkılması çıkarsız bir kavram kargaşası...
Ne fark ederdi aklımda kalmasan
ne fark ederdi düşlerimi yormasan
katıksız solurken yokluğunu
nefesim sahipsiz
ezberlerim terk etmiş
alfabemde kalmasa hiçbir harfin
ne fark ederdi.....
düş/tüm avuçlarına
salıp gitsen
bile bile bitsen
inan...inan çıkmaz gözlerinin izi....
oysa...oysa ki
aşkın tek mevsimi olur sevgilİ......
/ Melek Köse /
Değerli yorumlarından dolayı sevgili Serpil Yalnız dostuma teşekkürlerimle....
Kategoriler
