Bir 'he' ile başlar bütün anılar...
Gizemli bir gecenin seherinde,
Derin derin anlamlı ve bir hece,
Ve düşlerim var en derininde.
Tıkırtılar var,
Geliyorlar!
Sesleri yankılanıyor,
Boğuyorlar...
Bir nida işittim,
Beni istiyorlar!
Heceler düğümleniyor boğazımda,
Ellerimi açmışım, gidin artık gidin artık!!
Bir ses duyuyorum hiç gitmiyor!
Adım adım yaklaşıyor,
Artık canıma değiyor,
Yeter artık ne oluyor?
Bu geliş ve gidişler neden?
Nereye bu yürüyüşler?
Özümde sevgi dilimde cılız bir ses,
Ellerimi açmışım, gidin artık gidin artık!!
Gece uzun, uykusuzum,
Yollardayım, yorgunum,
Tuzaklarla dolu yollar ama korkusuzum.
Bütün ışığımdır gönül ateşim,
Zifiri karanlıkta
aşk ile usanmadan yürürüm,
Çünkü bu yollar güneşli bir güne çıkmakta,
Leyla ile Mecnun misali
aşk ile yandığında..
Korkuyorum bazen,
Ensemde hissettiğim nefeslerden.
Kurtların sofrasına düşmekten,
Değil bedenimin deşilmesinden,
Niğme niğme edilip yenilmesinden,
Korkuyorum yalnız bir sebepten,
Yüreğimi söktüklerinde ateşimin sönmesinden.
Ey yoldaş!
Yorulsanda ilerle, sürünsende...
Durma, ama asla durma..!
Durdun mu? gücün mü bitti?
Umutsuzluğa düşme,
Yönünü istikametinden ayırma,
Vuslatın verdiği kuvvetle ilerle..
Gün batmış diye güneş tekrar doğmayacak mı?
Gecenin esareti bir vakit son bulmayacak mı?
Sessiz sedasız bir döngü, bir gün son bulmayacak mı?
Varlığı sır olan gecenin yokluğu da sır kalmayacak mı?
Sorular var zihnimi yoran, sorular var cevapsız kalan,
Değil mi her zaman gerçektir cevaplarda hep aranan?
Öyle ise yürüyor işte insan karanlıkta
aşkın sabahına..
Sevgiden örülmüş bir ruh giydirilmiş ona çamur,
İnkişafı yakındır aydınlık yarınlara,
Ölüm gerçeği taze tutar bu gerçeği,
Unutma sende yolu yarıladığında
aşkın sabahıyla,
Bir güneş var göz kamaştıran ve sıcaklığı gönüllerde,
Bir güneş ki yolları aydınlatan ve yarınlara ışık tutan,
Öyleyse çık sende bu gaflet uykusundan,
Çık sende bu yola ve bul kendine güvenilir bir kervan.
Bir 'he' ile sonlanır bütün anılar...
Gizemli bir gecenin seherinde,
Derin derin anlamlı ve bir hece,
Ve düşlerim var en derininde.
Hayat insanı yorduğunda, yoluna engel olduğunda
Düşünür insan yine nerde nasıl bir hata yaptım diye
Sonraları aklına gelir bir bir haberci düşünceler
'Sevmeyi unuttuğunda kalp atışların dahi taklitten ibarettir.'