kimseye diyemedim yine içimdekileri
Eğdim boynumu sağ omuzum üzerine
gözlerim semaya dikili sabit
dudaklarımdı ruhumun nefesi
derin hafif bir üfleyiş ile
sırrımı paylaşmaya başladım
üfledikçe üfledim üfledim
gönlüme ses oldum nefesimle
sordum sen bir neysin ya ben neyim
derdimi kime söyleyeyim
bi ses ver bende bileyim
acı acı inilersin hep
ellerimde teslim olmuş sana
dökülen nağmeler hep ona
bilen bilir bilmeyen ne bilsin
hep dönüşler yaradana
sen hep inilersin duyanlarsa anlamaz
sana benden b
aşkası yar olamaz
dinlemeyen huzur nedir bulamaz
sırrını söylersen kimselere demez
gönül penceresinden sende bakda bak
dinle ney den sırrına akda ak
ebedi var oluşa gönlünü yakda yak
şu kötü nefsini yerlere at da at
yanık savaş der dinle neyden
bu dünya fanidir ne gelir elden
içindeki yanan ataş sönmeden
sırrını paylaş son nefesin vermeden
Savaş YANIK
Kategoriler
