Bu gece Leylâ'yı rüyamda gördüm,
Çöle ırmakları akıtıyordu:
‘Yıldızdan ve kumdan bir kumaş ördüm,
Bunu giyen beni bulur', diyordu...
Kumlar benden doğan tayfun önünde,
Eser gider çölde Leylâ yönünde,
Yıldızlar tutuşur düğün gününde,
Bunu dokumak zor, giymek çok zordu...
Leylâ, içimdeki
Aşkın sunası,
Leylâ, yanmışların gurbette yası,
Leylâ, âşıkların en has duası,
Leylâ yüreğimde, sönmeyen kordu!...