Kadehim irin dolu gam ile yoğurur sevdayı
şimdi hangi şehirde can vermiş kuşlar
kanatlarında bakir bir
Aşk gagalarında süzülen dil ile duran!
Asırlar önceydi beklenen kış
kocaman bir gün zemherinde yeşerdi dört mevsim
şimdi ağlayan bir yurt
her anında ölümle var olan!
Sevdanın adına sureler doğdu
ya anadan
ya da yardan
şimdi bir bahtsızın sözüne kandı
aş asasından dökülen
aşk…
Kanatlar asi!
Dokunur gökyüzüne, toprağın şerm haline
bardağın göğsüne çeker zehri
şimdi uzaklarda kin ile duran...