Aşk Şiirleri

o gözler yok mu? ah o gözler…
hepsini bir kenara bıraktım da benim güzel kardeşim
peki ya o gözler?
kör karanlığından kışın ilkbahara uzanan yemyeşil pencereler
açılır da, bir anda akan sular durulur
kapanır, sanki yalnızlık asıl anlamını bulur
marifet değildir elbet, bilirim…
senden kalan her şey bir gün unutulur
ama gözlerin, eski bir bakıştan aklımı karıştıran gözlerin
onlar işte… onlar kalır benimle
tatlı hatıralar gibi değilse de
katıksız bir acının en saf haliyle

caddeler her sabah seninle doluyorsa
bütün kadınları şu dünyanın, durmadan sana benziyorsa
hepsini bir kenara bıraktım, peki gözlerin…
gözlerin aklımdan bir türlü çıkmıyorsa
ne olur ki şimdi o masal yeniden yazılsa?
ne olur yeniden yazılmasa?

arnavut kaldırımların rüzgarlı kadını!
bugün de geç evimizin önünden
zor gelmez! ezberlerim nasılsa bir gün adını
koyver, dökülsün dalga dalga saçların kadife yanağına
bir küçücük bakış yeter, kısacık bir göz göze gelme anı
her sabah saat yedi otuzda, ya da her akşam altıya çeyrek kala
bırak artık sen de hayatın günlük uğraşlarını
bırak da sayayım güzel adımlarını
gizlenmeden bir perdenin arkasına
doyasıya…

eski çocuğuyum bu sokakların
en çok da siyah beyaz resimlerde varım
bağrım açık, saçlarım uzun, ellerimde bir fabrikanın tozu dumanı
başım önümde,
önümde çekingen umutlarım…
sussam güneş, konuşsam ay, ağlasam kim siler ki gözyaşlarımı?
yani zamansız bir aşığım, bir de İspanyol paçalıyım
korkarım, sevemem sevilmeye çıkmış her kadını

seni unutmak borçların en güzeli
ödeyemez, tutuklanırım…
kalırım sonra kimsesizmişcesine…
bal arısı renginde
ve tütün kokan bir bulvarın en karanlık vaktinde
yorulmam, ardından bakarım…
yalnızlık uç verir, hüzünlenir bir sigara yakarım
radyoda fasıl vakti
ellerime müzik yürür böylece
her nerede olursan ol, titrersin...
nereden bileceksin ki zaten? bilemezsin!
ürperen bedenin değil sevgilim
eski bir bakıştan aklımda kalan o yemyeşil gözlerin