Fırtınalı bir günde, sokakta
Ve ben yürüyorum, yüreğimde yara.
Tahtadan kahverengi bavulumla,
Serseri bir tavırla,
Çıkmışım yola,
Geliyorum yanına.
İçimdeki sen yakın bana,
Ben kendime uzak olsam da.
Yağmurdan kaçarken, öncesi;
Gök gürültüsü hatırlatıyor bana seni.
Bu ilk adımlar değil,
Ölümün ürkütücü sesi.
Kafam yere eğik,
Koltuk altımda eskimiş bir gazete,
Ağzımdan duman ata ata,
Masum bakışlarla ilerliyorum ıslak yolda.
Bu gizemli sözcükler aldatmasın seni,
Üşüyorum aslında,
Biraz korkuyorum da,
Bu yolun sonu sana çıkar mı;
Muamma…
Yağmur dinerken,
Evinin önünde buldum kendimi,
Kapını çalmaya cesaretim yok;
Islak pabuçlarımla geri dönüyorum,
Ben gidiyorum, eyvallah.
Ha, bu arada;
Pınarlardan akan su ve
Mevsimleri değiştiren bir ahenk gibi,
Saçların zifiri siyah.
Tasvirini yaparken ben,
Gör istedim gözlerimdeki resmini.
05.10.2008
ERZURUM
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz