Düşün ki
Bir sahil kenarında oturuyorsun
Dalgalar kulağına benim sesim olup
Seni seviyorum diye çarpıyor.
Gözleri, yeşil olan sevdamsın sen.
Ecelim olsan da sen
Ömür ellerinde kısa geçmiş bir gün
Bakma sen bana
Benim çocuksu şımarıklıklarıma.
İstediğin gibi bir kadın değilim
Girersen dünyama ama hayal kırıklığına uğrama
Bütün renklerini sunar
aşk sana.
Sende ben çocuksuysam eğer
Duygularım coşuyorsa seni görünce
Aldırma sen.
Baktığında erimiyorsan gözlerimde
Sevdanın sıcaklığını hissetmiyorsan kelimelerimde
Cümlelerime takılıp kalma.
Düş rüyalarının en derin arzularından.
Yasaklıysa
Elma yiyemiyorsan
aşkın uğruna
Cennetten kovulmak tek istediğin değilse.
Ölüm gerçeğine sahip çıkamıyorsan
Sevdanın yollarında
Kardelenler kar’ı neden deler?
Düşünme.
Bulamazsın cevabını.
İstediğin gibi bir kadın değilim ben.
Her şairin bir Mona Roza’sı vardır.
Başarılı erkeğin arkasında olduğu gibi.
Başarısızlıklarını çeviremiyorsam başarıya
Akasya kokulu değilse tenim.
Öptükçe kandırmıyorsa
aşka dudaklarım
Sahilin kıvranmaları gelmiyorsa kulaklarına
Yakamozlarını toplayamıyorsan gökyüzümün
Ben senin
İstediğin kadın değilim.
Gecemi aydınlatan güneştin.
Gözlerim şubat soğuğunda gezer.
Çektin ellerini hayallerimden
Sevişmeyi hüner olarak görüyorsan
“Sevişmek hüner değil
Seninle ölmek istiyorum ben”
Hikmetine eremediysen
Ben senin istediğin kadın değilim.
Belki de sen haklısın.
Bir kadına çocukluk etmek yakışmaz.
Bir de şiir yazmak
Allanıp pullanıp girmeli yatağa yeter.
Gecemi aydınlatan güneştin sen.
Gözlerim şubat soğuğunda gezer.
M.Ö./2008
kahramanmaraş