Benim kalbimi göre bilirmisin,
Seni böyle severken.
Neyi anlatsam boş diyeceksin,
Öyle olsun bakalım...
İşte sevdiğim vurduğun yerdeyim.
Senin yaptığına
aşk demeyeceğim,
Yalan söylemek günahtır,
Sana sadece zalimlerin kahramanı dıye bilirim.
Yalan kuyusunda yanıyorum.
İşte canım dediğimin vurduğu yerdeyim
Hani seven büyük yemin edermiş,
Gönül veren candan bile geçermiş.
Aşk dedikleri mecnunla leylaya eş değermiş.
Hani gülüm ben nerdeyim...
İşte
aşkımın vurduğu yerdeyim.
Derlerdi
aşk dediğin bir güldür.
Canla beslenir,sevgiyle büyür.
Benim
aşkım neydide hazal iken kurudu.
Ne diyeyim
aşkım...
İşte güllerin vurduğu yerdeyim.
Aşkın yetmedi dediler
Gülde bülbül,yangında kor oldum.
Kör kuyularda yolumun bittiğini gördüm.
Al canım senin olsun dedim.
Gel gör
aşkım vurduğun yerdeyim...
Yazarın Notu: Kimi zaman hepimizin çok güvendiği birileri vardır.Hep onlara güvenir onlarda b
aşka dostumuzun olmadığını söyleriz ya işte vurlduğumuzun resmidir.Hani düşenin dostu olmaz ya doğru olan yanları çok fazladır ve ben buna çok geç inandim cezasıunı ağır ödedim.
Hani çok seversiniz ya gözünüz hiç bir şey görmez. Kör olursunuz b
aşka güzelliklere,işte öyleydim ve bırak gittim.Çok güveniyordum beni bırakıp gitmez diyordum geri gelldim her şey değişmiş,hani o uğrunda öldğüm var ya gitmişti.
Ben ağlamayı sevmeyen biriyim ağlamakla geri gelmeyecekse boştur derim.Ama o gün ağladım.Sustum ve hep sustum.Hani susarsın kelimeler konuşur içinden bende öyle yaptım.
şimdi kim giderse gitsin hayatımdan üzmem derinden.Çünkü alıştım gidenlerin arkasından bakmaya........