Sevdamın üstüne gurbet döküldü
Gönül gözüm seni görmüyor artık
Aşkın yumağından hasret söküldü
Kader mutluluğu örmüyor artık.
Hayal vadisinde güneş açmıyor
Neşe çiçekleri koku saçmıyor
Zaman bile durdu,sensiz uçmuyor
Vuslata icazet vermiyor artık.
Umurumda değil umduğum şeyler
Yaratan vermezse,bu garip neyler
Seni hatırlatan şehirler köyler
Huzur perdesini germiyor artık.
Huşu ile vurdu sabrıma felek
Bu hayat zûl oldu,bu yazgı şelek
Nefis taşıyorum değilim melek
Ölmüşüm can ten’e girmiyor artık.
Ünsal ARSLANKAYA