"dur"
dedim fukaraya
"mevlana
aşkına"
hiç adım gördünüz mü
kalçadan kaldırılan bir bacak
hafif kırık diz
en uçta
ayak
taban
baktıkça devleşen
rakursi
"dur"
dedim fukaraya
"mevlana
aşkına"
kalçadaki dar açı
daralır
hafif kırık diz
sertçe
yere
önce topuk öper yeri
toprağın ırzını istercesine
sonra taban
toprak anayı
tokatlarcasına
uygun adım:
tabanın bir anda altta kalmasından duyduğu öfke diye açıklayabileceğiniz basit bir önerme
tabanın toprağın ırzını istemesi de tavanın faşizmi kendi yöntemleriyle dayatması
mı
periyodik fasılalarla tavanın tabana gün yüzü göstermesi
düşünmeli
daha az önce devleşen taban
şimdi yok
sanrı
"dur"
dedim fukaraya
"mevlana
aşkına"
alnında yeşil
gözünde yalan
burnunda tahtakale misi
(cennet sanıyor fukara)
oyasız çember çenesinde
düzensiz
evrensel çirkine ramak
(oysa kaos estetik)
bir elinde kitap
bir elinde kargı
dilinde allah
erdem
cennet
kadından dizlikleri
bebekten dirsekleri
durmadı fukara
uygun
uydurulmuş adımlar
altlarındaki tabanlar büyüdü
tabanın taşıdıkları küçüldü
yanılgı
"dur"
dedim fukara
"allah muhammed
aşkına"
hiç adım gördünüz mü
adamsız
insansız
atılmış
atılan
uygun
uydurulduğu için uygun
zulmü kâr adımlar
muhammed'in adını
aşkını unutup
ashakiri olmaya meyletmiş
adi adım:
tavanın dayatmasına uymadan bir öyle sarhoş, bir öyle aşık, bir öyle deli
sanki açmaya meyletmiş kır çiçeği
amma kavuracak onu da alnı yeşil cehennem güneşi