Kömür gözlü gül yüzlü yarim
Gelde bitsin benim de Efkarım
Sen olmayınca karalar bağlarım
Sevdanın gölüne dalalım gitsin
Dünyada boşa geçmesin ömrüm
Ben senin sevdana inan esirim
Kadere isyan eder hem küserim
Hasretlik bitsin gülelim gitsin
Volkan gibi erir sana olan
aşkım
Mecnun oldum yar çöllerde şaştım
kerbela çölünde dermansız düştüm
Gel
aşkın ile yar kanalım gitsin
Eller gibi bizde murada erelim
Şu yeşil bağlarda seyran edelim
Başımızı alıp dost köyüne göçelim
Bağındaki gülleri derelim gitsin
Komani ölmeden sefa sürseydim
Yarimin mürüvvetini görseydim
Var yarin kolların da ölseydim
İster beraber de ölelelim gitsin
aşık komani