Düşlerimde bazen güller açardı
Beyazla kırmızı sarı da vardı
Her bir gül b
aşka koku saçardı
Gönül peteğimde arı da vardı
Izdırabım dinmez yaram giz bende
Çilemi çekerim sevdam biz bende
Bakışın yaktığı gizli iz bende
Volkan tutuşturan harı da vardı
Karanlık ürperir titrer savrulur
Yanan bu yürekte güneş kavrulur
Hayalle arzuyla sevdam yoğrulur
Aşması imkânsız zarı da vardı
Hüzünlü yolların bitmez çilesi
Özlem hasret ile dolu filesi
Yıkılmaz sandığım
aşkın kalesi
Tufanda savrulmuş yeri de vardı
Efkâr girdabında döner dururum
Düşmeden toprağa özde çürürüm
Şebnem bile deymez mutlak kururum
Çığ olup büyüyen karı da vardı
Ufuklar karardı gündüzüm bitti
Engin umutlarım kayboldu gitti
Mahir derki artık canıma yetti
Aşkına pervane biri de vardı...
_____________Mahir Başpınar