Ah! Bu kadar okudum, bu kadar öykü ya da destan duydum,
aşkın yolu asla düz gitmiyor. // William SHAKESPEARE
bilmiyordun
son kez ağlıyordu yağmur ellerime
ve
toprak son kez
sen kokuyordu...
rüzgârın nefesinde yüreğim
dom dom kurşunuyla vurulmuş
bir ceylan gibi ahuzâr
kulakların hiç duymuyordu
anlamıyordu taş yüreğin
söylediklerimi
hiç tenin tenime dokunmuyordu
nasıl da yılgındı hayallerim
sen umarsız bakarken
nasıl da kırılgan...
gözbebeklerim
oysa
aşkgökyüzünün yedi kat ötesinden
meleklerin gözyaşlarından katre katre
süzülmüştü yüreklerimize
damarlarımızdan kan yerine akıyordu
unuttun!
çağlıyordu pınarlarımız
sen
aşkı
savaklarında kuruttun
şarap tadındaydı ayrılığın rengi
seçemedin
bir kırık kaseyle sundu felek
içtin
bilemedin
Artık
biten bir sevdanın öyküsünü anlatır
kuzey rüzgârları
her esintisinde bir yaprak düşer
savrulur uzaklara
uzaklar yakın görünür
ağlar bülbüller
tüm güller ateş kızılına
ağlar bulutlar
tüm maviler ise griye bürünür ...
Şiirime güzel sesiyle ve muhteşem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaşım BENSENO'ya ve güzel yüreğine sonsuz teşekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygılar........
ayşe uçar
03/ 04 /2011
Kategoriler
