aşkla birlikte başladı savaşım
nefes almayı ,hayal kurmayı, ölmeyi öğrendim
denizler kadar engindi yaralarım
küreksiz sandal gibi devrildim...
ufka doğru açtım ellerimi
sarılasım geldi benim gibilere
her sarıldığımda yandığımı hissettim
yanan biri seni ne kadar soğutabilirdi
aşkla başladı savaşım
duygularımın katiliydi
inandığım tini varlığım idi
sonu olmayan bir labirentte
kimliğimi kaybettim
aşkla başladı savaşım
sarıya çalan bir renkti dağlarım
ben hep son baharda ağlardım
ağaçlarla konuştuğum günden beri
aşkla başladı savaşım
ne deliyim nede divane
bütün özlemim sevgiliye
savaşlar biter birgün diyerek
kanatlanıp uçtum maviye...