Aşka boyun eğmek.
Saklı köşkün ücra köşelrinde,
Karanlık düşlerin korkulu deminde
Aşka boyun eğmek...
Aşka boyun eğmek.
Sancılı uykular, oyalayan rüyalar...
Terkedilme korkusu taşıyan bir yürekle
Aşka boyun eğmek.
İçinin meyusiyet perdelerini aralayan,
Küçük bir çocuğun nazlı sesiyle
"Umut var keder yok" diyerek
Aşka boyun eğmek
Umudu avuçlarının ayasın da biriktiren
Ve her gece hece hece
Duaya durmuş bir yürekle
Aşka boyun eğmek.
Aşka boyun eğmek
Sonbaharın kışa boyun eğmesi...
Kışın bahara kucak açması gibi
AŞKLA boyun eğmek.
Kitap gibi okuduğu diyara,
"Oku" emrini veren Yar'a
Yani, adı
aşk olana.
AŞKLA boyun eğmek
Hiç bilmediğim bir dille geliyorum sana...
aşk kokulu şehrin de sızlayan umutlarımla...
Kucak açarmısın bana?
Salise Erol.