Ardı kızıl denizin çatılmış kaşlarından
Çıldırmış olmalıydı Marmara’nın suları,
Günah tohumlarını boğarken başlarından
Tövbelerin ardından çekiyorduk hûları.
Esvabı yas renginde, siyah giyince deniz
Allah’ın gazabından nasıl korktuk hepimiz.
Rahman’ı anmak için canım mı yanmalıydı
Hata ettim ya Rabb’im ne olur affet beni,
Gözyaşımın seline kalbim dayanmalıydı
Dillenseydi seccadem, neler söylerdi yeni.
Küçük musibetlerle aklım başıma geldi
Ben, eski ben değilim, vahım kalbimi deldi.
Eyvahlar ülkesinde kalmak değil niyetim
Bir türlü hazmetmedim, şeytanın oyununu,
Nefis yenilgisinde, ödenir mi diyetim
Soyunsam üzerimden, İblis’in efsununu.
Yaptığımdan bin pişman, derdest olmuş beldeyim
Rabb'im Sana sığındım,
aşkla yanar haldeyim.
20 Nisan 2012/ NÜS
Necla SARIKAVAK
Kategoriler
