Ben senin sevginden arşa yükseldim,
Korktum bu hayattan, sanma savruldum
Seni sevmelerden asla vazgeçmem,
Zirveye ulaşıp
aşkla kavruldum.
Çiçekler misali dalında açtım ,
Senli rüyalara daldım,kıvrıldım
Sanki defalarca uzağa kaçtım,
Kimse sanmasın ki kolay devrildim
Umuttu nisanda yaşanan
aşklar
Ama neden kaldın benden uzakta,
Sevdim bir tek seni ,sırçadır köşkler,
Bilsem ki yanmak var,
aşka çevrildim.
İşte bu sevgiler benim gururum
Onlardan güç alır hep dik dururum
Kimseler sanmasın kolay kururum
Çünkü ben sadece,
aşkla yoğruldum.
GÜLŞEN ÖZTÜRK