Aşkları bile b
aşkaydı gençliğin
Kalplerde duygular birer çağlayan
Sevmeler biraz nazlı biraz sitem
Akşamları toplardık denizin yakomozlarını
Ateş böcekleri yanardı
Gecelerimin küçük fenerleri
Rüzgarın kanatlarına tutunurduk
Gözlerimiz yaşarır saçlarımız savrulur
Yağmurla ağlar güneşle gülerdik
Aylardan nisan kalpler bahardı
Nasılda bilemedik kıymeti
Kaçmasın diye keşke saklasaydım gençliğimi
Ey gençliğim çok çabuk gittin
Biraz daha kalsan
Gençliğim giderken avcumda bıraktı
Bir tutam altın saçlarını
Eski resimlerde kaldı
Gençliğin heyecanlı bakışları
Ufacık şeye sevinen gülen yüzleri
Şimdi gözlerimde ferim gitti
Aynalarda zaman gibi bana küstü
Masumiyetin beyazlığı sadece saçlarımda
Dudaklarımda kırgın buruk tebessümler
Gözlerim yorgun düştü
Hain insaların ihanetini görmekten
Dilim lal oldu kulaklarım sağır
Doğru sandıkları yalanlarından
Aşklar yorgun artık yüreklerimiz gibi
Yaşlar gibi artıyormu ne
Hayatın anlamsız yükü
ERAY ÖZGÖR SARIKAYA