Aşk Şiirleri

Gönlümün şehriyarıdır; Babam!
Eylül'ün nazlı oğlu
Buğdaylar yele verilirken ;
Dünyaya merhaba diyen
Harmanda gelmiş ana kucağına
Hasat zamanı
Başaklar gibi başak vermiş Sancar ocağı

O zamanlar ne gezerdi, hastane;
Ah zavallı Babaannem !
Bir karyolası bile yokmuş eskiden
Döşeği; yer döşeği dedikleri
Beşiği; kırık yamalı bir tahtadan

Anası anlatırdı oğlunu;
Sığdıramazdı yere göğe
Oğlum derdi; " onu ben doğurmuşum"
Öyle ya;
Anadır oğulu oğul eden !
Çok hakikatlı kadındı, Hanımağaydı ninem
Anamın da halasıydı; Bibi diye çağırdığınızdan
Kız halaya; oğlan dayıya çekermiş ya;
Harbiden,
İnciden inci tanesiydi; Can Babam !

Gözleriyle konuşurdu
"Az konuşmak, çok konuşmanın paşası;
Çok konuşmak da eşeklerin peşesidir" derdi
Ağzını hiç yormazdı
Ne yalan söyler, ne haram yerdi
Ne başkalarına güler, ne kendisine güldürürdü alemi
Alem içinde; bir alemdi Babam !
Altmış dokuz yaş yaşayan
Efendiler efendisi...Koca Süleyman !

Nurluydu, peygamber çiçeğim
Kokusu; koyu maviydi
Denizler nasıl akarsa güneşte, mavi mavi
Babama da öyle yakışırdı mai
Gözlerimde; öylesine uzanırdı ufka,
Denizler misali

Aşkın en güzelidir baba sevgisi;
Baba-kızın aşkı !
Ne mutlu yaşatmasını bilenlere
Doğanın en güzel bal kaymağı;
Ağzımdadır halâ tadı

Bügün; Babalar günüdür, Babam !
Bir gün değil baba!
Bir ömürdün ömrüme
Bağım, bahçem, Yüce dağımdın Gönül Sarayımda;
Şimdi ben, orta bir yerde;
En garip bencileyin
Seninle vardım;Seninle güzeldi varlığım
Düştükçe yadıma anagül deyişlerin
Her birine bir inci tanesi bırakıyorum Babam
Gün doğumunda beyaz,
Gün batımında pembe
seni seviyorum canımdaki Gül Pembe

Su ver Leylam !
Su ver; ki, dayanayım Babama

GÜL/ESEN SANCAR 15.06.2014...BABALAR GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN

Yazarın Notu:

Aslında bu söz bizim oralarda yemek hususunda söylenmiştir

"Az yemek çok yemenin paşası;
Çok yemekk de eşeklerin peşesidir" aslı budur..

Babam bunu birde böyle söylerdi yani çok konuşan insanın eşekler gibi zırladığına dikkat çekerdi.. peşe abartılma demektir .. yani bu yüzden kelimelerde babam oynama yapardı bazen annemde gülerdi; ki , Annem manide çok zengindi..kafkasların manisi çoktur.. yaşamları edebiyattır onların :)

"Az konuşmak çok konuşmanın paşası;
Çok konuşmak da eşeklerin peşesidir" hani çok da yaban durmamış..sonuçta abırtı her iki haldede vurgulanmış yemek ve konuşma sözcüklerde iş eeşeğe yakıştırılmış :)

açıklamada fayda gördüm