Ah!,.....ah! mantığımın yenilgisi,
Kafesinde avuç kadar kan topu!
Kapına dayanmışken buram buram zencefil kokusu;
Ki onda, yıkılan duvarlarını otama arzusu.
Hâlâ ürkek taylarını bağlamaktasın damarlarına,
Hâlâ kabahati meçhul, çocukça al yüzün
Ve neden beş duyudan öteye geçmiyor sözüm?
Yeter!,.....yeter artık kır!
Pencere,kapı,kilit,sürgü ne varsa.
Usul usul süzülsün, hazmedilsin büyüsü.
Silinsin di-li geçmiş zamanların küflü yüzü.
Reddetsin üzengiyi,damarlarında çakır taylar,
Yalnızca
aşk için dörtnala,
Aşk için katsınlar tozu dumana!
Özlem Pala