Paylaşırdık,
Acıyı da sevinci de,tek yürektik
Ağlamalı doya doya içinden geldiğinde insan
Senin eğlencen,çok sevilen çocukça şımarıklıktan
Uzaktık,
Biz ,
aşk sandığım gizli tuzaktık
Ayrılığa kuruluydu ilk günden zaman
Öğrendim,istese de ölünmüyor insan yalnızlıktan
Kırgındık,
Hatırla günü gelince,benim son romantik
Kaç mevsim kaldım yalnız
aşka inanan
Kalbimdeki keder,zehir zemberek suskunluktan
Unuturduk,
Ne adres,ne selam,vazgeçip kendi ırmaklarımız da aktık
Ölür güller,
Aşk diyerek mevsimsiz açan
Kapanır görünen tüm yaralar,kapanmayan kalpteki
aşksızlıktan
Su Kübra Deniz