Bırak beni benimle, yorma artık kalbimi
Ettiğin eziyet yetmedi mi
Gözlerine her B/aktığımda ölüyorum
Bir b/
aşkasının kollarında, seni gördüğümde deliriyorum
Zaten seni yüreğimden sökmek çok zor
Ne olur elveda dedirtme bana, içime düşürdün ateşten kor
Bir eylül sabahında görmüştüm kahve gözlerini
Kirpikler-imden dökülen yaşlarım
Sanki son/bahar yaprakları gibiydi
İşte sen o eylül sabahında
En umutsuz bir günümde, bana sanki bir hediye-idin
Söyle seni benden nasıl söke bilirim
Dudaklarım varmaz ki hoşça/kala
Git artık benden çok uzaklara
Girme sakın hayallerime
Uğrama da göz sahillerime
Sızma göz damlalarıyla kalbime
Aşkta kül olmak varsa
Ben yanıyorum, senin cehenneminde
Bir eylül sabahında, gelirsem aklına
Hani o parktaki ilk buluşmamız var ya, işte o anı hatırla
Yada geç git bizim sokaktan
Bir akşam üstü, sokak lambası altında
Yağmurda ıslanan saçlarımız, nasılda karışmıştı birbirine
Kimse geçemezdi senin yerine
Şimdi anladın mı seni nasıl sevdiğimi
Cehenneminde yanıyor buruk yüreğim
Şimdi unutmak ne kadar zorsa
Seni benden sökmek o kadar zor sevdiğim...
Emine Şişman(söz kalemimde)15.5.2013
Kategoriler
