Sen büyüdün artık..
İhanetlere ıspat ettin rüştünü.
Koca göbekli bir adam oldun,
Sevgiye aç huzura açsın,
Bensizliğe düşman sıcaklığıma muhtaçsın!
Doyurabildiğin tek açlık karnınınki..
Çayının tadı yok
sulara kanmıyor yangının..
Mümkün olsa
beyninin beni tanıyan her hücresini imha edeceksin!
Aşktan olma ayrılıktan doğma acılarından
Günlük telaşlarla uzaklaşırsın..
Gecenin sessizliği çöküp
artık iflas edecekken gözlerin
Yatağındaki bir başınalığı her gece hayalimle aldatırsın..
Dağlar aşırı uzağındayım;
Ayak seslerim aldatmaca,
nefesimi sen duymak istiyorsun ensende..
Bana sorma;
Bırakıp gittiğin gibi beni
kokumu da almasaydın yanına!
Yıllardır değiştiremediklerin
kaçıp gitmekle değişecek sandın..
Huyu da çıkmaz canı çıkmadıkça bu hayatın!
Ayrılığın sancısı daha mı iyi
aşkın aynılığından?
Sıladaki bahçelere zehirli tohumlar atıp
Gurbette gül bahçelerine dalınır mı sandın?
Kabus gibi karşında işte arkanda bıraktıkların!
Ne yapacaksın..?
Bu kez özgür de değilsin
Nefretimin prangalarından kurtulacak gücün de yok!
Hiç davranma…
Senin yeni yeni boğulduğun sularda
ben nicedir çırpınıyorum..
Gücümüz tükenirse ikimize de mezar olacak bu sular..
Denizleri aşıpta derede boğulmak ne acı..!
Unuttun mu yoksa?
Sen belirlemiştin rotayı
Kolumdan sürüye sürüye sen çekmiştin beni dehlizlere..
Yüzme bilmediğimi de biliyordun üstelik!
Sen masum bir çocuktun..
Yüzün kadar temizdi yüreğin..
O zamanlar daha öldürmemiştin kimseyi!
Gözde yaş olmakta ne,
Gözdeki yaşı dilinden dökülen incilerle silendin!
Hatta cana can katana bir ödül verilseydi eğer
Göğsümü gere gere önce sana verirdim kendi ellerimle!
Neyse….
Önce ben geçtim,
Sonra sen geçtin,
Ve geçti…
Çok geç artık!
Sen hep çocuk kalsaydın
eteklerimden ayrılmayan..
Seninle güzelleşen hiçbir şeyi kana bulamasaydın..
Pembe düşlerimizi karalara çaldırmasaydın..
Değişmeyip benim kalsaydın,
Ben her gün yeniden aşık olup sana
hatta ilk günden de daha çok sevseydim seni..
En azından tutamasan da verdiğin hiçbir sözü,
Dağ gibi erkeğimdinya hani;
SEVDA SÖZÜNÜ bozmasaydın..!
H.B 30.10.09
Yazarın Notu:Affedemezken bu zaaf yüzünden kendimi,affedememki...