Ayın şavk'ında tanıdığım aydınlık yüzleri, Güneşin aydınlığında tanıdığım karanlık yüzlere tercih ederim.
................................................ GoncaYüce.
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Deli dalgalardan yorgun düşmüş kıyılarım
yüreğimin bir kuytusu kalmamış dövülmedik
engelli basamaklarda
düşe kalka yürüdüğüm,tırmanmaya çalıştıkça
geri sayımlarda uyandığım bir hayat
hayatsa...
karanlık geceler
sonunda güneşe teslim olurmuş ya
ben hiç güneşle uyanmadım ki
hep fırtından önce sessizlikleri yaşadım
fırtına sonrası dinginlik
hiç olmadı ki
mutsuzlukların ardından
mutluluk gelirmiş diyorlar
duydum;
ama hiç yaşamadım ki.
anlayamadan yitirdim
mutluluk dediklerimi.
Her şeye boşverip çekip gitmek istedim
o nu bile beceremedim yokluğunda
tıpkı sevmeyi
severken sevilmeyi
yüreğinde yaşamayı
gözlerinde kaybolmayı, beceremediğim gibi.
aslında ben sevmeyi beceremedim.
Yüreğinin kıyılarında kaldım
derinlere inemedim.
Belki de ömrümce yaşadığım
Sevgisizliğin kurbanı oldum
sevmeyi başaramadım.
hayat boyu iyileşmeden tekrar kırılan kanatlarımla
uçmayı başaramadım;
ardına düşemedim
yorgun, bitik bedenim izin vermedi
koşmama dizlerim engeldi, gelemedim.
en kötüsü,
boyun eğmek zorunda kalmak.
baş kaldırışlara alışkındım
boyun eğmek yıktı beni
aşka boyun eğdim
ve bittim
biliyorum ki
seni ebediyen kaybettim.....
.2009
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
Kadife sesli Gamzekızıma sonsuz teşekkür ederim...
Yaşamın deli dalgalarıdır onlar
çok iyi bilirim, hoyrat mı, hoyrat'tırlar
bir düşer bir kalkar insan
evet, işte o'dur hayat
çok iyi anlıyorum sizi, inanın
hayatım o fırtınaların içinde geçti
mutluluğu aradım bende yıllarca
ve aslında reçetesi de elimdeydi.
'Her şeye boş verip çekip gitmek'
bilseniz nasıl da tanıdık bana bu sözler
sanki daha dün beynimin içinde
bir uçak hızıyla geziyordu
başlatanı olmak istemiyordum hiç bir ayrılığın
hayat tam da bunu kullanarak beni eziyordu
kesmiştim umudumu mutluluktan
tam bir çeyrek asır süren mücadele sonrası
yinede zor kabullendim yalnızlığı
değildi çünkü yaşamın en has tarafı.
Sevmeyi beceremedim diyemem
severdim yeni açan bir tomurcuğu bile
lakin yoktu bu sevgimi paylaşabileceğim
beni anlayabilecek bir kimse
sevgide gördüm, hem de sımsıcak
ve çokta mutluydum çocukluğum ve gençliğimde
ancak son bulmuştu, yuvadan apansız uçup
kendi evime göçtüğümde
tekrar tekrar kırılmıştı kanatlarım
tıpkı sizin gibi
ve aynı şekilde yitirmiştim
yılların zaten erittiği ümitlerimi
hissetmiyordum bende çoğu kez
yorgun düşen dizlerimi.
sizin gibi boyun eğmiştim sonunda
ama
aşka değil
celladını bekleyen idam mahkumu misali
hayatın verdiği yılgınlığa
ve tam ümitlerim bitti derken
mutluluğun içinde buldum kendimi
rüyadaydım sanki
bir melek bana doğru geliyordu
yitirme umudunu diyordu
beni sev diyerek gülüyordu
sev, çünkü sende sevilmeye layıksın
sarıl hayata, sarıl ve yaşa
diye haykırıyordu
işte o rüyadan sonra yaşamıyorum
artık mutluluktan uçuyorum ben.
Acılarınız büyük olamaz benimkilerden
tutunun hayata sizde
kaybetmeyin umutlarınızı
çıkacaktır karşınıza er geç
sizi mutlu edecek biri muhtemelen
güleceksiniz diyorum birgün mutlaka
bırakın artık boyun eğmeyi sizde hayata
umut yelkenlinizi açın
esen rüzgarlara salın
yeni limanlara götürsün sizi
demir alın olduğunuz yerden
ağır gitsin aldırmayın
hayat'ta gitmez zaten hep pupa yelken
ağıtlar yakmayın bittim diyerek
varsın üzülsün sizi ebediyen kaybeden
adım gibi biliyorum
elinizi uzattığınızda yakalayacak sizi mutluluk
ve sımsıkı tutacak ellerinizden
hayat asla tekdüze değildir
gitmez hep bir yönde
çünkü biliyorum kendimden...
.................................................KUBANO
değerli abim teşekkürler.
Kategoriler
