Aşk Şiirleri

deniz kızların şarkılarını
turunç kokulu dallara astı fener
kesif ayazların ilik üşümelerinde
kuzey yerleşkeleri

kılıç kuşanırken
suyun tenine yol yaran asaya
karanlık yüzlü tanrıların güneş oğulları
bilge çakalların azı dişlerinde
gözlerine sürme çekmiş günahlar kadar
sevdiler sizi

aydın beyzaların avuçları
kayboldu yedi katmerli zeminlerin karanlığına
bir meryem ana kirpiklerin nemini bırakan
adsız duaların başına

ırgat- ırgat çekerek zamanın küreklerini
fırtınaların yorgun koynuna
mutedil sonsuzun yaşam iksirini aradı
özgür köleler damlanın sığınağında
kardeş bedenlere sıkılan kurşun yangılardan çok
sevdi işaret parmakları sizi

ağrıyor vizite dağınığı renklerden
uykusuz bakışlara düşen morluklar
uzaklara uçamayan serçeler soyuyor pençelerine
kristâl savanaların beyaz sırtlanı

ve deniz kuşları geçiyor
kirli sarı toprakların göz kapaklarından
gülümsüyor yine- yeniden elleri rüzgar
gri göğe esmer çocuklar
.