kandan kanım, candan canım
merhametin pınarından içmemiş
hani nerede bana benzeyenler
hepsi de
başını alıp çoktan gitmiş
neyleyim, benden sana
buruk bir merhaba yalnızlığım
yine güz geliyor
hayalde bir avuntu meltemler
bak, nasıl da
ayaz ile sarmaş dolaş uzun geceler
gözlerim dalmış semaya
aşina olduğum sesler kayıp
kalbimdeki sancı yoruyor bedenimi
üşüyorum
dişlerimin kavgasına gücüm yetmiyor
ezgiler yükseliyor betonlara yakın
kurumuş yaprakların feryadını dinliyorum
hatalıyım yine
bahtın ibresi pusulaya özenmiyor elbet
kayıp sanılan huzur
beklenmedik zamanlarda
tebessüm edebiliyor ansızın
sonuçta
karınca duasından payı belli
sularda kulaç atan kızıl yonganın
ah be hayat
umutlarımın nadire gülleri solacakken az daha
gün batımından armağan
sıcaklığın da var demek
ne güzel, ne güzel
şu an
cemrelerin nefesi geliyor üstüme üstüme
dağlarımdaki buzlar
kanatsız uçuyor geldiği yere
ve ben
önyargıların bütün dallarını
kırıp atıyorum fikrimin bahçesinden
ellerim uzanırken sabır deryasına
yarın sabah avuçlarımdan
sevgi dökülecek çatlayan topraklara
30.10.2012-Ahmet BOZTAŞ
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz