Şu kara sevdaya Leyla olup da düştüm düşeli
Her zaman kanayan yaram oldun Mecnunu'nu arayan,
Divane gibi...
Bak heceden eser kaldı mı?Serbest yazıyorum artık
aşkımızı.
En güzel duyguları paylaşabilmek seninle,olabildiğince gülümsemek.
Geçmişi hatırla, ama geçmişe dönmeyelim sakın,hayat kısa mı kısa,
Dünya malı dediğin cepsiz kefendir,bütün acıları maziye gömelim.
Yine gelip geçiyor Haziran akşamları,sensiz sana hasret.
Alabildiğince yağmur boran,gökyüzü neden ağlar durur bilir misin?
Bir masal anlatsam ben,şiirin neresinde bitimlenir?
Uzadıkça uzar sevdasına hasret kalan beyaz kardelenler gibi.
Bu şiirde de seni'Mecnun beni Leyla'yaptım ah be gülüm ah,
Hani kara sevdam diyordum bir şiirim de,diğerin de ise bir meçhul,
sevdam...
Şafaklar yeni günlere gebe,bense sana her gün hasret,
Ben sevdikçe seni, yücel din gönlümün ummanlarında.
Hiç beklemediğim bir anda çıkıverdin karşıma,
Kahve içtim gözlerinin kahvesin de,ben seni adım adım yaşarken.
Sevgimi yudum yudum içerken kadehin de kan kırmızısı şarap olayım.
İstersen yaprak olup seninle sararıp solayım?
Emine ÖZTÜRK/Balım Sultan/