seni görmem bayramdı bilirsin
senin için giyinmem
benim için gelmen
sendin arkadaşım gülümsememi paylaşan
sokaktan çok ötelere
savuran umutsuz yarınları
sendin güneşli sabahları odama yansıtan
aynası gibi birbirimizin
kalbinde dolaşan
ikimizin aynı anda başlaması, aynı cümleye
bütün tomurcukların birden patlaması sesimizde
çiçekler açması gözlerimizde
annelerimizin aynı türküyü sevmesinden belki
aynı yağmur birikintilerinde gezinmemiz
deniz niyetine çamurlu sularda
biz bu toprak evlerde doğduk, büyüdük
aynı tastan içtik yoğurt çorbamızı
aynı sokak çeşmelerinden doldurduk testimizi
sen bir ucunda çıkmaz sokağın yol oldun bana
gaz lâmbam elimde aydınlattım sokağı
birlikte ısındık oyunlarımızda
kapı önlerinde paylaştık bir parça ekmeği
sizde yoksa rahat etmezdi içimiz
bilirdik tencerenizde kemik kaynıyor
birlikte doğardık her yeni doğuşta
birlikte yaşamaya söz vererek
yeterdi bir oturaklık dünya gölgesi
unutmadın bilirim arkadaşım
seni sevmem kapsardı bütün alemi
evrendeki noktamızı çoğaltarak
sevgi vardı
9. 8. 2013 / Nazik Gülünay
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz