-ne/ye yaşıyoruz
ne/lere alıştırılıp
ne/lerden mahrum bırakılıp-
kaşığın ucuna değmeden aşımız
nasıl yaşıyoruz
nasıl
hayatın burnundan getirip
bir yerde,yere kapaklanmışken yaşam
bir yerde, tıka basa tok karnına
unutmuşuz sevgileri
sevgiler yoksul
sevgi yoksuluyuz!
nasıl bakıyoruz,insana yakışmayan
eğreti yüzlerle aynalara
sahte bakışlar kullanıp
kullanılıyoruz
öyle böyle değil hemde
alaşağı edilinceye değin
insanlığımız!
bu insanı iteleyip yürüyen
bacaklar bizim değil
bu
insan eli tutmayan eller
bir kuklanın elleri
cansız ve ölü
ölü gözlerle bakıyoruz
kör düşlerle
kolluyoruz keyfimizi
aman hiç bozulmasın
aklımıza getirmeyelim
etleri kemiklerinden çekilenleri
o kocaman bakışları
bize en yoksul yanımızdan bakan
en sevgisiz
yoksuluz
sevgi yoksulu
bütün su yolları bize açılsın
bütün ekin tarlaları bize
fırınlar bize çalışsın
bize semirilsin inekler
bize dönsün çarklar
kılımız kımıldamasın
açlıktan ölen çocuklar
nasılsa düşüvermiş
bu sevgisiz dünyaya!
7. 4. 2012 / Nazik Gülünay
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz