Aşk Şiirleri

Küçücük bir kız çocuğu,
Bir iki yıllık okullu.
İş adamı babası,
Mersedes marka arabası.
İşe giderken sabahları,
Taşıtmaz çocuğa çantayı.
Her gün götürür okula,
Getirir arka koltukta.
Ne bir kelam ederler yol boyu
Ne açılır bir konu.
Bahçıvanın küçük kızı,
Aynı sınıfta arkadaşı.
Onların hiç olmadı,
Hacı murattan bile arabası.
Bisikletle taşır babası,
Sırtındadır çantası.
Düşmemek için yavrucak,
Sımsıkı sarılır babasına kucak kucak.
Bahçıvan anlatır dinler kızı,
Neşeli olmalı ki güler bazı bazı.
Arada bir, sollayıp geçerler yanlarından,
Selamlaşmadan, kornaya basmadan.
Yağmurlu bir sabahtı yine,
Yağıyordu bardaktan boşalırcasına.
Öndeydiler bisikletleriyle,
Kıkır kıkır gülüyordu ıslak haliyle.
İmrendi küçük kız, arkadaşına
“Baba” dedi, korka korka.
“Bir bisiklet alsana,
Okula onunla taşısana.”
“Ne diyorsun be kızım,
Bu yağmurda seni ıslatır mıyım.
Rahat etmek varken,
Ayağını yorar mıyım.”
“Ama” dedi küçük kız, babasına,
“Ben, hiç sarılmadım ki sana...”

msg