Aramadım dersem yalan olacak
Oysa hiç bir yerde yoksun sevgili
Vakit geç nerdeyse akşam olacak
Ne olur bir yerden çıksın sevgili
Çılgın bu yalnızlık gel de sen dayan
Bir yandan sessizlik aklıma ziyan
Zemheri hasretin düşünden uyan
Mihrab-ı vuslatta teksin sevgili
Aşkın mıydı beni böyle yandıran
Muhakkak gelecek diye kandıran
Tebessüm ettikçe gülü andıran
Gözlerle bir daha baksın sevgili.
Yalnızlık koymuyor yokluğun kadar
Her gece üstüme gelir dört duvar
Sesini bir duysam ne olurdu yar?
Neden hep sineme oksun sevgili?
Gözlerim ufukta düşlerim tutsak
Günahım neydi ki vuslatın yasak
Rotayı çevirsin sökmeden şafak
Artık gemileri yaksın sevgili
İsa can yol uzun ömürse kısa
Yalnızlık bahtında değişmez yasa
Musa'ya özenip elinde âsâ
Gelsin de hicranı yıksın sevgili
İsa Kocagül