Aşk Şiirleri

Bak annecim,iyi bak,nur yüzlü bebeğine
Tanıyamazsan küsmem,incinmem bakışından
Senden sonra bil neler,ettiler meleğine
Eser kalmadı senin,süsünden nakışından

Tararken teltel tutup,okşadığın saçımı
Tomar,tomar yoldular,söker gibi içimi
Yüzüme bilmediğim çoğrafyalar çizdiler
Çiçeğinin teninde,fütursuzca gezdiler

Gamzelerim ah anne gülün'dü gamzelerim
Bana gülüm diyenin, kabrine döndü bir bir
Her yerim arşınlandı,mahremim izbelerim
Her saniye ruhuma yapıştı heryerden kir

Senden sonra adıma kadın dediler benim
Eksik etek ne anne,neden almıyor beynim
Sahi ? merhamet.Anne.Der'din ki benim beyim
Senden sonra be anne,ben neden göremedim

Bir sabah yan komşular,çıkıp bize geldiler
Raftan bir tabak gibi, beni aldı,verdiler
El sıkışıp babamla,sevindiler güldüler
Sen yoktun işte anne,aldılar götürdüler

Namusa çıktı adım,senden sonra neden se
Sen yoktun soramadım,evet dedim ne dense
Namus kötü bir şeymi,hiç kıymet vermediler
Bilemem neden anne.beni hiç sevmediler

Çok kimsesizim anne,ne başım dik ne boyun
Ellerim koynumda hep,çevremde kirli oyun
Sen bana giyin derdin,şimdi tek söz var,soyun
Artık halim soran yok.ya kilon kaç, ya boyun

Herşeyimmişsin benim,bense minicik kuzun
Çok mu darıldın,yoksa,gittiğin yol mu uzun
Her şeysizim ben artık,herşeyim şimdi hüzün
Tek yakını da benim,tanınmayan bu yüzün